Leon Suszyński, znany pod różnymi pseudonimami, takimi jak P-8, Peoś i Litwin, to postać o znaczącej historii wojenno-politycznej. Urodził się 10 kwietnia 1920 roku w Białymstoku, a jego życie zakończyło się 5 grudnia 1979 roku we Wrocławiu.
W trakcie swojej kariery wojskowej był podchorążym oraz zaangażowanym żołnierzem Armii Krajowej. Leon Suszyński był także członkiem Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”, co świadczy o jego aktywnym udziale w ruchu oporu przeciwko narzuconym przez komunistów rządom w Polsce.
Niestety, życie Suszyńskiego było naznaczone represjami ze strony stalinowskich władz, które stosowały brutalne metody wobec osób sprzeciwiających się systemowi. Jego historia jest przykładem walki z aparatem totalitarnym oraz poświęcenia dla idei wolności.
Życiorys
W dniu rozpoczęcia II wojny światowej, w wrześniu 1939 roku, Leon Suszyński zaciągnął się ochotniczo, stając w obronie Grodna. Kiedy Armia Czerwona wkroczyła do Białegostoku, zaangażował się w działalność konspiracyjną, dołączając do struktur SZP-ZWZ-AK. Jako członek Armii Krajowej pracował w wywiadzie, równocześnie będąc częścią grupy dyspozycyjnej Inspektoratu Białostockiego AK, znanej jako „Egzekutywa”. W 1943 roku, po „spaleniu”, najpierw walczył w oddziale „Rawity” pod Białymstokiem, a w latach 1943–1944 pełnił służbę w I kompanii III batalionu 77 pułku piechoty AK, uczestnicząc w zgrupowaniu Uderzeniowych Batalionów Kadrowych AK, operując w Nowogródczyźnie oraz Wileńszczyźnie.
Leon brał również udział w szturmie Wilna, w ramach operacji Ostra Brama. Mimo że udało mu się przełamać linię Curzona, nie zdołał dotrzeć do obleganej Warszawy. W 1945 roku objął dowództwo plutonu „Słucz” w Zgrupowaniu Piotrków AKO, z siedzibą w Puszczy Knyszyńskiej. Z kolei od września 1945 roku do kwietnia 1947 roku dowodził niezależnym oddziałem partyzanckim WiN, który operował głównie w rejonie Białegostoku, Knyszyna oraz Sokółki. Ujawnił swoją działalność 15 kwietnia 1947 roku w Sokółce.
W roku 1948 Leon Suszyński został aresztowany, a następnie skazany na 8 lat więzienia. Po zakończeniu jego życia został pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim. Na mocy postanowienia prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z dnia 9 stycznia 2009, Leon Suszyński został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, doceniając jego wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej.
Przypisy
- M.P. z 2009 r. nr 30, poz. 427.
- Wyszukiwarka grobów we Wrocławiu
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Rudolf Hasford | Henryk Szymczak (lekarz wojskowy) | Izydor Mikołaj Prokopp | Benno Zerbst | Czesław Jakubowski (rotmistrz) | Józef Mierzyński | Władimir Łazariewicz | Aleksander Rybnik | Tadeusz Krawczuk | Olgierd Darżynkiewicz | Tadeusz Rutkowski (oficer marynarki) | Henryk Adamowicz | Jan Michałowski (pilot) | Wanda Czarnecka-Minkiewicz | Irena Doroszkiewicz | Czesław Szczerbo-Niefiedowicz | Ernst Krenkel | Władimir Stawrowicz | Giennadij Szejpak | Alfred NiwińskiOceń: Leon Suszyński