Jan Michałowski to postać o znaczącym wkładzie w historię Polskich Sił Powietrznych. Urodził się 30 sierpnia 1909 roku w Białymstoku, a życie zakończył tragicznie 21 marca 1943 roku w Exeterze.
Był on majorem pilotem, w czasie drugiej wojny światowej zaangażowanym w walki na rzecz swojego kraju. Michałowski został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, co potwierdza jego odwagę oraz poświęcenie w obliczu wroga.
Życiorys
Jan Michałowski był synem Pawła i Teofili z rodziny Gawryluków. W roku 1920 rozpoczął swoją edukację w gimnazjum im. króla Zygmunta Augusta w Białymstoku. Po zdaniu egzaminu maturalnego w 1929 roku, złożył podanie o przyjęcie na studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. W 1930 roku został zmobilizowany do służby wojska, gdzie służył w 5 batalionie podchorążych rezerwy piechoty w Krakowie. Wkrótce potem wstąpił do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, którą ukończył zajmując 16. lokatę.
15 sierpnia 1933 roku został mianowany porucznikiem i skierowany do 1 pułku lotniczego w Warszawie. W Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie przeszedł intensywny kurs pilotażu, a następnie, w Grudziądzu, ukończył kurs wyższego pilotażu. Podczas jego kariery wojskowej, 19 marca 1938 roku, awansował na stopień porucznika z 5. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, w grupie liniowej.
W marcu 1939 roku pełnił funkcję zastępcy dowódcy eskadry treningowej. W trakcie kampanii wrześniowej dowodził eskadrą w 1 pułku lotniczym. Po ewakuacji, 17 września, przedostał się przez Rumunię do Francji, a następnie, w grudniu 1939 roku, odpłynął do Anglii.
W czasie bitwy o Anglię, Jan Michałowski był dowódcą eskadry w dywizjonie 300, a od 23 lipca 1942 roku brał na siebie obowiązki dowódcy 307 dywizjonu myśliwskiego nocnego „Lwowskich Puchaczy” w Exeterze. 21 marca 1943 roku, prowadząc samolot De Havilland Mosquito Mk II (nr ser. DZ 261, znaki EW-V) wraz z nawigatorem F/Lt S.B. Bogdanem Szkopem, wyruszył na nocny lot treningowy. Podczas powrotu jeden z silników samolotu uległ awarii, co doprowadziło do tragicznego lądowania na jednym sprawnym silniku, które zakończyło się rozbiciem maszyny, a obaj piloci ponieśli śmierć.
Major Jan Michałowski spoczywa na cmentarzu Higher Cemetery w Exeterze, w grobie nr ZK 177.
Ordery i odznaczenia
Jan Michałowski, znany polski pilot, został wyróżniony licznymi odznaczeniami za swoje niezwykłe osiągnięcia oraz odwagę na polu walki. Jego zasługi podróżują wśród najbardziej szanowanych nagród militarnych w Polsce oraz za granicą.
- krzyż srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 9098,
- krzyż Walecznych – czterokrotnie,
- medal Lotniczy – dwukrotnie,
- Distinguished Flying Cross (odznaczenie brytyjskie).
Przypisy
- ASN Wikibase Occurrence # 17470. Flight Safety Foundation. [dostęp 05.02.2024 r.]
- Google Maps [online], Google Maps [dostęp 24.09.2024 r.]
- ŁukomskiŁ. G. ŁukomskiŁ., PolakP. B. PolakP., SuchcitzS. A. SuchcitzS., Kawalerowie Virtuti Militari 1792 - 1945, Koszalin 1997, s. 465.
- Rybka i Stepan 2006, s. 216.
- Rybka i Stepan 2006, s. 773.
- Skrzydlata Polska 1973, s. 6.
- Śp. major pilot Jan Michałowski. „Skrzydła”, s. 5, 15-20.04.1943 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Henryk Adamowicz | Tadeusz Rutkowski (oficer marynarki) | Leon Suszyński | Rudolf Hasford | Henryk Szymczak (lekarz wojskowy) | Izydor Mikołaj Prokopp | Benno Zerbst | Czesław Jakubowski (rotmistrz) | Józef Mierzyński | Władimir Łazariewicz | Wanda Czarnecka-Minkiewicz | Irena Doroszkiewicz | Czesław Szczerbo-Niefiedowicz | Ernst Krenkel | Władimir Stawrowicz | Giennadij Szejpak | Alfred Niwiński | Adam Haberling | Kazimierz Jankowski (generał) | Borys AbramowiczOceń: Jan Michałowski (pilot)