Lech Polcyn

---

Życiorys

Lech Polcyn to artysta o bogatym doświadczeniu edukacyjnym i zawodowym. W latach 1979–1984 uczył się w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Supraślu. Następnie w okresie od 1985 do 1990 roku studiował na Wydziale GrafikiAkademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie zdobył dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Miedziorytu pod kierunkiem Stanisława Wejmana. Warto również wspomnieć, że był uczniem znanego artysty Zbigniewa Łagockiego.

W 1990 roku Lech Polcyn rozpoczął swoją karierę w Katedrze Fotografii krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 1995 roku pełnił funkcję asystenta w Pracowni Podstaw Fotografii, którą prowadził Zbigniew Zegan. W 1998 roku zaczął współpracować z Agatą Pankiewicz, prowadząc wspólnie Pracownię Fotografii. W 1997 roku działał jako asystent fotografii przy tworzeniu albumu Deborah Turbeville opublikowanego pod tytułem Cantor Theater. W latach 1995-2006 fotografował również dla klientów komercyjnych.

Jego twórczość była prezentowana na ponad stu wystawach indywidualnych oraz zbiorowych w różnych krajach, takich jak Polska, USA, Francja, Niemcy, Austria, Szwajcaria, Finlandia, Szwecja i Słowacja. Lech Polcyn zdobył wiele nagród i wyróżnień na renomowanych wystawach międzynarodowych. Odbył wystawy m.in. w Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, Galerii Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach, Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Biurze Wystaw Artystycznych w Tarnowie oraz Galerii Starmach. Uczestniczył także w prestiżowych wydarzeniach artystycznych, takich jak Biennale Malarstwa Polskiego „Bielska Jesień” oraz Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie.

W latach 2008-2009 był wykładowcą w Studium Teorii i Historii Obrazu w Krakowskiej Akademii Fotografii. W 2009 roku uzyskał stopień doktora sztuk plastycznych na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych, specjalizując się w „sztukach pięknych”. Stworzył i prowadzi Pracownię Fotografii numer 3 (cyfrowej) w Katedrze Filmu Animowanego, Fotografii i Mediów Cyfrowych tej samej akademii. W 2010 roku uzyskał stopień adiunkta, a wkrótce potem mianowano go profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie. Od 2012 roku jest również wykładowcą w Instytucie Sztuki Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Tarnowie, która w 2021 roku została przekształcona w Akademię Nauk Stosowanych w Tarnowie, a następnie w 2023 roku na Akademię Tarnowską.

W 2015 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego sztuk plastycznych, na podstawie pracy zatytułowanej Przedmioty nie/rzeczywiste. Dodatkowo w 2019 roku dołączył do Komisji Eksperckiej Polskiej Komisji Akredytacyjnej. W latach 2011-2020 udzielił bezpłatnej licencji Creative Commons na wykorzystanie dwunastu fotografii polskich uczonych, które zamieszczono w Wikipedii.

Twórczość

Lech Polcyn to artysta, który wszechstronnie angażuje się w fotografię artystyczną, obejmującą takie formy jak portret, autoportret oraz akt, a także w malarstwo, grafikę artystyczną oraz projektowanie graficzne.

W jego twórczości szczególnie mocno akcentowane są motywy związane z „chaotyczną rzeczywistością”, która otacza artystę. Chaos ten jest ukazywany w sposób intymny i osobisty. Jak podkreśla krytyczka Agnieszka Gniotek, jego prace nawiązują do idei, według której chaos powinien „brać górę nad próbą porządkowania codzienności”. Artysta skupia się na przedmiotach codziennego użytku, sytuacjach oraz emocjach, które rozgrywają się pomiędzy ludźmi, a także na prywatnych historiach i domowych kronikach.

W początkowej fazie swojej kariery, Polcyn koncentrował się głównie na martwych naturach i portretach. Jednak z biegiem czasu jego ekspresja artystyczna ewoluowała w kierunku „coraz większych uogólnień”. Jego prace zaczęły przybierać formę wyraźnie konturowanych płaszczyzn, na których dominują określone plamy barwne, z pominięciem modelunku oraz światłocienia.

W miarę jak jego styl się rozwijał, forma jego dzieł stawała się coraz bardziej uproszczona, a paleta kolorystyczna ograniczona. Artysta „gubił kolor”, tworząc kompozycje w oparciu o stonowaną gamę barw lub sięgając po niemal monochromatyczne zestawienia.

Liczne uproszczenia w sztuce Polcyna zapoczątkowały nowy etap, w którym kompozycje zaczęły się dzielić na mniejsze fragmenty. Fragmentacja ta uzyskała wymiar przestrzenny, co doprowadziło do powstania obiektów fotograficznych. Stworzone zostały one poprzez „darcie odbitek barytowych, przerabianie ich na masę fotograficzną, zanurzoną w kleju, a następnie formowaną lub zszywaną, aż przybrały kształt rzeczywistych przedmiotów lub fragmentów ciała”. Te wyjątkowe obiekty Polcyn określa mianem „obiektów rzeczywistości”.

Wystawy i nagrody

Lech Polcyn to artysta, który zapisał się w historii sztuki dzięki swoim licznych wystawom indywidualnym oraz zbiorowym, które miały miejsce zarówno w Polsce, jak i za granicą. Jego twórczość ma charakter zróżnicowany, co znajduje odzwierciedlenie w bogatym kalendarium wydarzeń artystycznych, w których brał udział.

• Ideogramy rzeczywistości, clubOKOcafe w Krakowie, 2003, zorganizowana w ramach Miesiąca Fotografii w Krakowie,
• Alegorie postmodernizmu, Galerie Daniel Martinez w Monachium, 2004,
• Portrety-maski, Galeria Fotografii PAcamera w Suwałkach, 2004,
• Fragmentacja – defragmentacja, Galeria Ars Nova w Łodzi, 2006,
• per/mutacje, Galerie Sandhofer w Innsbrucku, 2007,
• Obrazy, Galeria Muzeum Farmacji w Krakowie, 2011,
• Przedmioty nie/rzeczywiste, Biuro Wystaw Artystycznych w Tarnowie, Pałacyk Strzelecki, 2014,
• Przedmioty nie/rzeczywiste 2, Centrum Sztuki Współczesnej Solvay w Krakowie, 2017,
• „foto\grafika”, Wydział Grafiki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, 2018.

Oprócz indywidualnych prezentacji, Polcyn uczestniczył w wielu prestiżowych wystawach zbiorowych, w tym:

• IX Konfrontacje ’91 w Myślenicach – wyróżnienie, 1991,
• Fotoforum w Ružomberoku – Złoty Medal Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej, 1993,
• V Grand Prix Photographique du Grand Passage w Genewie, 1994,
• Portret Miasta – Kraków – Grand Prix, 1995,
• XXV Gorzowskie Konfrontacje Fotograficzne w Gorzowie Wielkopolskim – pierwsza nagroda, 1995,
• Hasselblad-Austrian Super Circuit w Linz – Złoty Medal VŐAV oraz Złoty Medal PSA Linz, 1996,
• Idea ’97, I Ogólnopolski Przegląd Wydawnictw Reklamowych w Toruniu – wyróżnienie za Raport Roczny ECKSA 96, 1997,
• On i Oni, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, 1998,
• II Ogólnopolskie Biennale Pasteli w Nowym Sączu – druga nagroda, 1998,
• XXVIII Gorzowskie Konfrontacje Fotograficzne w Gorzowie Wielkopolskim – Dyplom Honorowy Rady Artystycznej Związku Polskich Artystów Fotografików, 1998,
• Ogólnopolskie Biennale Pasteli w Nowym Sączu – nagroda Związku Polskich Artystów Plastyków Oddziału w Krakowie, 2000,
• 18 Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie, 2000,
• 4 Triennale Grafiki Polskiej w Biurze Wystaw Artystycznych w Katowicach, 2000,
• Sacrum – Dzisiaj II, Pałac Tomasza Zielińskiego w Kielcach – druga nagroda, 2001,
• Obraz Roku w Królikarni w Warszawie, 2002,
• I Międzynarodowe Biennale Pasteli – wyróżnienie, Nowy Sączu, 2003,
• Over view w Galerie Daniel Martinez w Monachium, 2003,
• Some Like It Hot, Vernissage & Bloxham Galleries w Londynie, 2003,
• Triennale z Martwą Naturą w Biurze Wystaw Artystycznych w Sieradzu – nagroda czasopisma Art & Business, 2003,
• Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie, 2004,
• Targi Sztuki ST’art w Strasbourgu, 2005,
• 6 Triennale Grafiki Polskiej, Biuro Wystaw Artystycznych w Katowicach, 2006,
• Targi Sztuki w Innsbrucku, 2008,
• Biennale Grafiki Cyfrowej Gdynia, Muzeum Miasta Gdyni, 2008,
• Materia medicinalis, materia artificialis – nagroda Dyrektora Muzeum Farmacji za obraz Hygieia w Krakowie, 2011,
• Fotografia, ślady czasu i emocji w Galerie Roi Dore w Paryżu, 2013,
• Ex Digitalis Salon, Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu, Labsen, 2015,
• Inspiracje architekturą w Galerii Promocyjnej Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, 2016,
• Rzeczy. Przedmiot i obiekt w polskiej fotografii, Starmach Gallery w ramach Miesiąca Fotografii w Krakowie, 2017,
• 43. Biennale Malarstwa Polskiego „Bielska Jesień” w Bielsku-Białej, 2017,
• Ciało pedagogiczne. Wystawa prac pedagogów Instytut Sztuki PWSZ w Tarnowie, Dworzec PKP w Tarnowie, 2018,
• Transgrafia, Fundacja Tytano, dawna fabryka tytoniu przy ul. Dolnych Młynów w Krakowie, Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie, 2018,
• Rzeczy i ludzie, Biuro Wystaw Artystycznych w Tarnowie, 2019,
• Pandemia. Sztuka w czasach zarazy, ogólnopolski konkurs plastyczny, Fundacja Pinata (wystawa online),
• Artyści z Krakowa. Generacja 1950–1969, Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, 2020,
• 25. Międzynarodowy Wschodni Salon Sztuki, Centrum Spotkania Kultur w Lublinie, 2020,
• Transgrafia 2.0. Sztuka jest przestrzenią wolności, Unity Tower, Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie, 2021,
• Cyfrowe konfrontacje, Wielka Zbrojownia, Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, 2022,
• Czasoprzestrzenie graficzne, Muzeum Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, 2023.

Ta różnorodność wydarzeń, w których brał udział, potwierdza jego znaczenie na polskiej scenie artystycznej. Lech Polcyn to artysta, który potrafi łączyć tradycję z nowoczesnością oraz eksperymentować w ramach różnych form artystycznych.

Odznaczenia i wyróżnienia

Lech Polcyn został uhonorowany licznymi odznaczeniami i wyróżnieniami, które podkreślają jego istotny wkład w różne dziedziny. Jego osiągnięcia na przestrzeni lat przyczyniły się do uznania w środowisku akademickim i artystycznym.

• Medal Srebrny za Długoletnią Służbę przyznany w 2015 roku,
• Nagroda Rektora Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie – nagroda zespołowa za osiągnięcia organizacyjne, otrzymana w 2022 roku, wraz z Anną Kusztrą i Zofią Szczęsną.

---

Oceń: Lech Polcyn

---