Jan Nagrabiecki

---

Życiorys

Jan Nagrabiecki, syn Stanisława, był wybitnym żołnierzem Armii Krajowej, znanym pod pseudonimem „Wandal”. Swoją karierę publicystyczną rozpoczął w 1945 roku, debiutując na łamach prasy. Ukończył Katolicki Uniwersytet Lubelski, co miało istotny wpływ na jego późniejsze zawodowe trajektorie. Można znaleźć więcej informacji na temat uczelni KUL.

W swojej karierze zawodowej pracował w Ministerstwie Kultury i Sztuki, gdzie przyczynił się do rozwoju wielu inicjatyw kulturowych. W okresie od 1964 do 1966 roku pełnił funkcję naczelnego redaktora pisma „Teatr Ludowy”, co podkreśla jego związki z polskim teatrem i kulturą.

Niestety, świat stracił Jana Nagrabieckiego 30 stycznia 2011 roku, a jego pamięć została uhonorowana pośmiertnie. Został pochowany 9 lutego 2011 roku na cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze B37-1-23.

Twórczość

Jan Nagrabiecki jest autorem wielu znaczących dzieł literackich, które wzbogacają polską poezję oraz prozę. Jego twórczość jest różnorodna i sięga przez kilka dekad, obejmując zarówno poezje, jak i teksty prozatorskie.

• „Hejnał” (1947) – poezje,
• „Rozważania wiosenne” (1952) – poezje,
• „Strofy wiślane 1945–1956” (1957) – poezje,
• „Gasnące linie” (1965) – poezje,
• „Piąte imię wiatru” (1970) – poezje,
• „Rozmowy horyzontów” (1972) – dwa poematy,
• „Kamienne salta” (1974) – poezje,
• „Chmura słoneczna” (1979) – poezje,
• „Drzwi do ogrodu” (1986) – poezje,
• „Anna German” (1988) – biografia,
• „Idąc na hasło. Zapiski partyzanta” (1989).

---

Oceń: Jan Nagrabiecki

---