Joanna Siedlecka

---

Życiorys

Joanna Siedlecka jest absolwentką prestiżowych instytucji edukacyjnych, w tym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie ukończyła Wydział Psychologii i Pedagogiki w 1972 oraz Wydział Dziennikarstwa w 1974. Swoją literacką karierę rozpoczęła w 1971 roku, publikując pierwsze teksty na łamach prasy studenckiej. Od 1975 do 1981 roku była etatowym pracownikiem redakcji tygodnika studenckiego „itd”, a później współpracowała z tygodnikiem „Kultura”. W swoich działaniach dziennikarskich nawiązała współpracę m.in. z takimi osobami jak Ryszard Kapuściński, Teresa Torańska czy Barbara Łopieńska, gdzie Kapuściński był również jej nauczycielem. W wyniku zawieszenia „Kultury” oraz negatywnej weryfikacji po 13 grudnia 1981, Siedlecka skupiła się na pisaniu esejów.

Od 2000 roku pełniła funkcję wykładowcy w Wyższej Szkole Dziennikarskiej im. Melchiora Wańkowicza w Warszawie, gdzie przyczyniła się do kształcenia wielu adeptów sztuki dziennikarskiej. Jest członkinią Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Stowarzyszenia Wolnego Słowa, co podkreśla jej aktywne zaangażowanie w polską kulturę oraz literaturę.

Joanna Siedlecka została uhonorowana licznymi nagrodami literackimi, w tym:

• nagrodą Klubu Publicystyki Polityczno-Społecznej SDP w 1980,
• Warszawską Premiery Literackiej w 1987,
• nagrodą Redakcji „Życia Literackiego” w 1987,
• nagrodą im. Ksawerego Pruszyńskiego w 1976,
• nagrodą im. Leszka Proroka w 2000,
• nagrodą Specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2007,
• Nagrodą Literacką im. Józefa Mackiewicza w 2016,
• Nagrodą Mediów Publicznych w kategorii „Słowo” w 2021,
• wyróżnieniem specjalnym Giganci Kultury 2023.

„Joanna Siedlecka należy do – używając terminologii sportowej – ścisłej czołówki polskiego reportażu literackiego. Od początku zwraca uwagę jedno: rozwinięty słuch autorki, jej wrażliwość na słowo, na język. Drugą cechą jej pisarstwa jest pasja skupiona na walce z czasem, z przemijaniem, z zapomnieniem. Jest mistrzynią portretu psychologicznego, wrażliwym i przejętym malarzem nastroju, klimatu, atmosfery, naszych wewnętrznych stanów i usposobień.”

– Ryszard Kapuściński, Lubimy czytać

Wybrana twórczość

Zbiory reportaży

• Stypa (1981),
• Poprawiny (1984),
• Parszywa sytuacja (1984),
• Jaworowe dzieci (1988).

Biografie

• Jaśnie-panicz (1987, ISBN 83-08-01587-5, poświęcona Witoldowi Gombrowiczowi),
• Mahatma Witkac (1992, ISBN 83-900182-2-5, traktująca o Witkacym),
• Czarny ptasior (1994, ISBN 83-85458-04-2 „Cis”; nr ISBN 83-85893-03-2 „Marabut”, ISBN 978-83-7700-021-2, wydanie z 2011 roku, dotycząca Jerzego Kosińskiego),
• Wypominki (1996, ISBN 83-86788-14-3, zawierający zbiór wspomnień o polskich pisarzach),
• Wypominków ciąg dalszy (1999, ISBN 83-207-1637-3),
• Pan od poezji (2002, ISBN 83-7337-175-3, poświęcona Zbigniewowi Herbertowi) – ta publikacja uzyskała nominację do Nagrody Literackiej Nike w roku 2003,
• Obława. Losy pisarzy represjonowanych (2005, ISBN 83-7337-943-6),
• Kryptonim „Liryka”. Bezpieka wobec literatów (2008, ISBN 978-83-7469-795-8),
• Biografie odtajnione (2015) – to dzieło zdobyło Nagrodę Literacką im. Józefa Mackiewicza w 2016 roku.

---

Oceń: Joanna Siedlecka

---