Bohdan Strumiński, znany również pod pseudonimami A. Skiwski oraz D. Bajurśkyj, urodził się 7 marca 1930 roku w Białymstoku, a zmarł 23 czerwca 1998 roku w Arlington. Był polsko-ukraińskim językoznawcą, który zasłynął jako slawista, polonista, a także ukrainista.
Jego wieloletnia kariera akademicka obejmowała również działalność tłumacza oraz profesora na prestiżowym Uniwersytecie Harvarda, gdzie miała miejsce większość jego osiągnięć naukowych.
Życiorys
Bohdan Strumiński pochodził z rodziny o polsko-ukraińskich korzeniach, co miało wpływ na jego późniejsze zainteresowania oraz karierę. W 1951 roku ukończył Wydział Dyplomatyczno-Konsularny Akademii Nauk Politycznych, a następnie uzyskał dyplom z polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim w 1961 roku. Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Języka Polskiego na uniwersytecie.
W 1963 roku zyskał rozgłos, gdy próbował wysłać do londyńskiego „Timesa” artykuł krytykujący politykę językową na Ukrainie radzieckiej. Za tę działalność został aresztowany, co zakończyło się skazaniem na 4,5 roku więzienia. Po odbyciu kary, w 1966 roku, znalazł zatrudnienie w attachacie wojskowym ambasady Stanów Zjednoczonych w Warszawie, gdzie pełnił funkcję nauczyciela języków polskiego i rosyjskiego oraz tłumacza tekstów prasowych.
Od 1968 roku pracował jako tłumacz w redakcji biuletynu „Polish News Bulletin” dla ambasad amerykańskiej i brytyjskiej. W 1974 roku obronił doktorat na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie jego praca badawcza dotyczyła czasowników polskich na -ywać/-awać/-ować w kontekście ogólnosłowiańskim, a promotorem był Witold Doroszewski.
W 1975 roku Strumiński osiedlił się w Stanach Zjednoczonych, gdzie kontynuował swoją karierę akademicką. W latach 1979–1983 pracował jako wykładowca w Harvard Ukrainian Research Institute przy Uniwersytecie Harvarda, a także wykładał historię języka ukraińskiego na Uniwersytecie Yale. Od 1982 roku współpracował z Instytutem Literackim w Paryżu.
W 1992 roku uzyskał habilitację na Uniwersytecie Warszawskim na podstawie swojego dorobku naukowego. Jego życie zakończyło się w Warszawie, gdzie został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim (kw. 17F-2-6).
Wybrane publikacje
W dorobku Bohdana Strumińskiego można znaleźć szereg istotnych publikacji. Wśród nich warto wyróżnić:
- (przekład) T. Kozłow, Zagadnienia analizy danych statystycznych w pracach W. I. Lenina, tł. z jęz. ros. Z. Nicman i B. Strumiński, Warszawa: Książka i Wiedza 1951,
- (przekład) A. M. Pankratowa, Pierwsza rewolucja rosyjska 1905-1907 r., tł. Zdzisław Nicman i Bohdan Strumiński, Warszawa: Książka i Wiedza 1952,
- (przekład) N. A. Kułagin, Zubożenie i masowa ruina chłopstwa w krajach Europy zachodniej, tł. Zdzisław Nicman i Bohdan Strumiński, Warszawa: Książka i Wiedza 1953,
- (przekład) G. N. Jewstafjew, Współzawodnictwo socjalistyczne prawem i siłą napędową ekonomicznego rozwoju społeczeństwa radzieckiego, tł. z jęz. ros. Z. Nicman i B. Strumiński, Warszawa: Książka i Wiedza 1953,
- (przekład) M. Smit, Położenie klasy robotniczej w Stanach Zjednoczonych, Anglii i Francji po drugiej wojnie światowej, tł. z jęz. ros. Z. Nicman i B. Strumiński, Warszawa: Książka i Wiedza 1955,
- (przekład) Jerzy Plechanow, Przeciw rewizjonizmowi: wybór artykułów, tł. z ros. Bohdan Strumiński, Warszawa: Książka i Wiedza 1958,
- (współautorzy: R. Grzegorczykowa, J. Puzynina), Zeszyt próbny indeksu słowotwórczego do Słownika języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego, Warszawa: Wydawnictwo UW 1963,
- (przekład) N. K. Krupska, O kształceniu politechnicznym, wstęp i wybór Roman Polny, przeł. z ros. B. Strumiński, Warszawa: Nasza Księgarnia 1964,
- (przekład) VIII Zjazd Komunistycznej Partii (bolszewików) Rosji marzec 1919: protokoły, tł. Bohdan Strumiński, red. i do dr. przygot. Irena Borensztejn, Warszawa: Książka i Wiedza 1966,
- (przekład) Félicité Robert de Lamennais Hugues, Wybór pism, wybór Jakub Litwin, przekł. z fr. Jan Guranowski, Julian Rogoziński, Bohdan Strumiński, wstęp i przypisy Adam Sikora, Warszawa: Książka i Wiedza 1970,
- Pseudo-Meleško: a Ukrainian apocryphal parliamentary speech of 1615-1618: a study, Cambridge, Mass.: Harvard Ukrainian Research Institute 1984,
- Lev Krevza’s „A Defense of Church Unity” and Zaxarija Kopystens’kyj’s „Palinodia”, vol. 1-2, transl. with a forew. by Bohdan Strumiński, ed. by Roman Koropeckyj and Dana R. Miller with William R. Veder, Cambridge, MA: distr. by Harvard Univ. Press for the Harvard Ukrainian Research Institute 1995,
- Linguistic interrelations in early Rus’: Northmen, Finns and East Slavs (ninth to eleventh centuries), Roma: La Fenice Ed. – Edmonton – Toronto: Canadian Inst. of Ukrainian Studies Press 1996,
- Mykhailo Hrushevsky, History of Ukraine-Rus’, vol. 7: The Cossack Age to 1625, transl. by Bohdan Strumiński, ed. by Serhii Plokhy and Frank E. Sysyn with the assistance of Uliana M. Pasicznyk, Edmonton – Toronto: Canadian Institute of Ukrainian Studies Press 1999,
- Mykhailo Hrushevsky, History of Ukraine-Rus’, vol. 9, book 1: The Cossack age, 1650-1653, transl. by Bohdan Strumiński, ed. by Serhii Plokhy, Frank E. Sysyn with the assistance of Uliana M. Pasicznyk, Edmonton – Toronto: Canadian Institute of Ukrainian Studies Press 2005,
- Czeczenia-Iczkeria i Czeczeńcy okiem językoznawcy: esej naukowo-polityczny, red. Michał Tomczuk, Warszawa: Fraszka Edukacyjna 2005.
Przypisy
- Dr hab. Bohdan Strumiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 22.05.2023 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Stanisław Moniuszko (harcmistrz) | Hermann Friedmann | Chaim Zelig Słonimski | Wojciech Śleszyński | Mateusz Grzesiak | Andrzej Klimczuk | Katarzyna Socha | Przemysław Paul Zalewski | Jolanta Muszyńska | Barbara Komenda-Earle | Aleksandar Flaker | Dorota Czykier-Wierzba | Marek Kochanowski | Daniel Gryko | Iwona Radziejewska | Danuta Drozdowska | Antoni Oleksicki | Władysław Duczko | Joanna Kulska | Józef LechOceń: Bohdan Strumiński