Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Białymstoku


Sanktuarium pw. Miłosierdzia Bożego w Białymstoku to niezwykle ważne miejsce kultu religijnego, które należy do archidiecezji białostockiej. Kościół Miłosierdzia Bożego, znajdujący się w tej malowniczej okolicy, została usytuowany na osiedlu Białostoczek, przy placu bł. ks. Michała Sopoćki 1, wcześniej zlokalizowanym przy ul. Radzymińskiej 1. Świątynia została erygowana w 1984 roku, co stanowi istotny moment w historii tego miejsca.

Sanktuarium jest jednym z dziewięciu w archidiecezji białostockiej, co potwierdza jego znaczenie i rolę w życiu duchowym lokalnej społeczności. Oferuje ono wiernym możliwość duchowej refleksji oraz szczególnej modlitwy w atmosferze pobożności.

Historia

Sanktuarium Miłosierdzia Bożego

W 1980 roku, w miesiącu wrześniu, rozpoczęła swoją działalność autonomiczna jednostka duszpasterska pod nazwą Św. Rodziny, wydzielona z obszaru parafii Wniebowzięcia NMP. Z kolei 22 grudnia 1981 r. w dokumencie „Planu przestrzennego zagospodarowania miasta Białegostoku” uwzględniono dodatkowy teren pod budowę nowego kościoła na osiedlu Białostoczek. Rok później, z powodu zaistniałych okoliczności, utworzono parafię Św. Rodziny z siedzibą na ulicy Ogrodowej, która została wyodrębniona z parafii Wniebowzięcia NMP oraz z parafii św. Rocha.

W 1982 roku ogłoszono konkurs na projekt kościoła filialnego na osiedlu Białostoczek, który wygrał zespół projektowy składający się z mgr inż. Andrzeja Nowakowskiego oraz mgr inż. Janusza Pawłowskiego. Dnia 27 kwietnia 1984 roku miało miejsce poświęcenie terenu pod budowę kościoła, a już 17 maja parafia otrzymała oficjalne pozwolenie na realizację budowy świątyni oraz budynku przeznaczonego na katechezę. W wrześniu 1986 r. oddano do użytku budynek katechetyczny, a 22 grudnia 1986 roku biskup Edward Kisiel poświęcił dolny kościół Miłosierdzia Bożego przy ulicy Radzymińskiej.

W związku z brakiem mieszkań dla duchownych, w 1988 roku zainicjowano budowę plebanii. W dniu 30 listopada 1988 roku, doczesne szczątki sługi Bożego ks. Michała Sopoćki przeniesiono z cmentarza farnego do przygotowanej krypty w dolnym kościele, który stał się Sanktuarium. 24 czerwca 1990 r. nastąpił podział parafii Świętej Rodziny, co zaowocowało utworzeniem nowej parafii Miłosierdzia Bożego, obejmującej teren osiedla Białostoczek.

Ks. abp Stanisław Szymecki, arcybiskup metropolita białostocki, 21 listopada 1993 r. poświęcił obraz oraz umieścił relikwie św. Siostry Faustyny w dolnym kościele. Relikwie te obecnie znajdują się w przenośnym relikwiarzu. Ksiądz Michał Sopoćko był spowiednikiem św. Faustyny i niezastąpionym orędownikiem kultu Miłosierdzia Bożego. W życiu sanktuarium szczególnie ważnym wydarzeniem była rekonstrukcja Ołtarza Papieskiego, przy którym Ojciec Święty Jan Paweł II celebrował Eucharystię podczas swojej wizyty w Białymstoku w 1991 roku. Ołtarz ten został usytuowany przy kościele Miłosierdzia Bożego. Główne uroczystości, z udziałem władz lokalnych, duchowieństwa oraz licznie przybyłych wiernych, odbyły się 5 czerwca 1996 roku, w 5. rocznicę wizyty Ojca Świętego.

Od tego momentu, codziennie o godzinie 21, przy Ołtarzu Papieskim ma miejsce Apel Jasnogórski. Uroczysta konsekracja świątyni nastąpiła podczas mszy 30 września 2007 r. prowadzonej przez ks. abp metropolitę białostockiego Edwarda Ozorowskiego. Sanktuarium jest również miejscem diecezjalnych akcji oraz duszpasterstw, w tym Stowarzyszenia Czcicieli Miłosierdzia Bożego, Duszpasterstwa Harcerek i Harcerzy, Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, Domu Rekolekcyjnego Ruchu Światło-Życie, Wspólnoty AA oraz Poradnictwa Rodzinnego. Z inicjatywy parafian oraz ludzi sportu, utworzono także Katolicki Klub Sportowy „Białostoczek”. Aktualnie planowana jest budowa parkingu oraz domu pielgrzyma.

Uroczysta beatyfikacja ks. Michała Sopoćki

W dniu 28 września 2008 roku, na terenie świątyni – sanktuarium, odbyła się uroczysta msza św. z okazji beatyfikacji, której przewodniczył abp Angelo Amato, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. W czasie tej uroczystości odczytano list Ojca Św. Benedykta XVI, ogłaszający ks. Michała Sopoćkę błogosławionym. Papież Benedykt XVI wspomniał tę uroczystość także w języku polskim podczas audiencji w Castel Gandolfo. Proces beatyfikacyjny księdza Sopoćki rozpoczął się w 1987 roku na szczeblu diecezjalnym i trwał do 1993 roku. Postulatorem tego procesu był ks. prałat Krzysztof Nitkiewicz. Święto patronalne będzie obchodzone 15 lutego, w dniu jego śmierci. Homilię wygłosił kard. Stanisław Dziwisz, a ks. arcybiskup Tadeusz Kondrusiewicz, metropolita mińsko-mohylewski, określił go mianem „Patrona trojga narodów – Białorusi, Litwy i Polski”. Kardynał Audrys Bačkis, metropolita wileński, zaznaczył:

„Dzisiaj cały Lud Boży raduje się z okazji beatyfikacji księdza Michała Sopoćki. Raduje się Kościół w Wilnie i Kościół w Białymstoku – oba te miasta w czasach księdza Sopoćki należały do jednej diecezji.”

Wśród dostojników kościelnych obecny był prymas Polski kardynał Józef Glemp, któremu towarzyszyło około 100 biskupów z całego kraju. Uroczystość beatyfikacyjna przyciągnęła również władze świeckie, w tym Prezydenta RP – Lecha Kaczyńskiego, ostatniego Prezydenta RP na Uchodźstwie – Ryszarda Kaczorowskiego, oraz Marszałka Sejmu – Bronisława Komorowskiego, a także prezydenta Białegostoku – Tadeusza Truskolaskiego.

Historia kultu

W kontekście katolickiej religii, miłosierdzie Boże zostało objawione w akcie stworzenia świata, a także jako wyraz miłości do Adama i Ewy, mimo ich późniejszej odmowy. Zakonnica, nieposiadająca wykształcenia, ale mająca całkowite zaufanie do Boga, otrzymała od Jezusa zadanie: przekazanie orędzia Miłosierdzia całemu światu. 22 lutego 1931 roku św. Faustyna miała wizję, w której ujrzała wizerunek miłosiernego Jezusa, a w swoim dz dzienniczku przepisała wizję na stronie 47:

„Wieczorem, kiedy byłam w celi ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady…”

Jezus polecił, aby namalować obraz według wizji, z podpisem: „Jezu, ufam Tobie”, pragnąc, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy oraz na całym świecie. W międzynarodowym wymiarze kultu Miłosierdzia Bożego kluczowe znaczenie miały postacie takie jak św. Faustyna Kowalska, kanonizowana 30 kwietnia 2000 roku przez Jana Pawła II oraz beatyfikowany 28 września 2008 roku ks. Michał Sopoćko.

Formy kultu

W sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Białymstoku praktykowane są różnorodne formy kultu, które mają na celu pogłębianie duchowości wiernych i ich zbliżenie do Miłosierdzia Bożego. Do najważniejszych z nich należą:

  • święto Miłosierdzia Bożego,
  • koronka do Miłosierdzia Bożego,
  • godzina Miłosierdzia,
  • obraz Jezusa Miłosiernego,
  • szerzenie czci miłosierdzia.

Przypisy

  1. LeonardL. Drożdżewicz LeonardL., PRZESŁANIE MIŁOSIERDZIA ZNAD WILII, „Znad Wilii”, nr 3 (67) z 2016 r., 2016.
  2. Obraz Pana Jezusa. Historia.. [dostęp 01.05.2009 r.]
  3. Oficjalna strona Archidiecezji Białostockiej. Sanktuaria.
  4. Błogosławiony ks. Michał Sopoćko.
  5. Apostołka Miłosierdzia Bożego – św. Faustyna.
  6. Fragmenty Dzienniczka św. s. M. Faustyny Kowalskiej.

Oceń: Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Białymstoku

Średnia ocena:4.61 Liczba ocen:6