Sala Burton, urodzona 1 kwietnia 1925 roku w Białymstoku, to postać, której wpływ na amerykańską politykę, zwłaszcza w Kalifornii, jest niezaprzeczalny. Jej życie, które zakończyło się 1 lutego 1987 roku w Waszyngtonie, jest dowodem na to, jak pasja i zaangażowanie mogą kształtować losy społeczeństwa.
Była polityczką o żydowskich korzeniach, która swoim działaniem, jako członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych, zyskała uznanie na scenie politycznej, reprezentując Partię Demokratyczną. Jej kariera polityczna to inspirujący przykład, jak pochodzenie i osobiste doświadczenia mogą wpłynąć na realizację misji społecznej i politycznej.
Wczesne lata życia
Sala Galante, znana później jako Sala Burton, przyszła na świat w Białymstoku. Jej ojcem był Max Galante, który był producentem tekstyliów. W 1939 roku, tuż przed wybuchem II wojny światowej, wraz z rodzicami zdecydowała się na emigrację z Polski.
Po przybyciu do Stanów Zjednoczonych uczęszczała do publicznych szkół, co stanowiło jej podstawowe wykształcenie. Następnie podjęła studia na University of San Francisco, gdzie zdobyła wykształcenie wyższe.
Kariera polityczna
W latach 1948–1950, Sala Burton sprawowała funkcję zastępcy dyrektora Kalifornijskiego Instytutu Spraw Publicznych. W ciągu lat pięćdziesiątych XX wieku, aktywnie uczestniczyła w organizacji California Democratic Council, gdzie zyskała miano wiceprezydenta od 1951 do 1954 roku. Była prezydentem San Francisco Democratic Women’s Forum w latach 1957–1959, co przyczyniło się do umocnienia jej pozycji w politycznych kręgach.
Burton miała zaszczyt być delegatem na Narodowe Konwencje Partii Demokratycznej, uczestnicząc w wydarzeniach w 1956, 1976, 1980 oraz 1984 roku, co potwierdza jej znaczną rolę wewnątrz struktur partii. Po tragicznym zbiegu okoliczności, jakim była śmierć męża w kwietniu 1983 roku, ogłosiła 8 dni później swoją chęć udziału w wyborach uzupełniających z okręgu San Francisco.
W wyborach 21 czerwca 1983 roku zdobyła 55% głosów przy 30% frekwencji, pokonując dziesięciu konkurentów. W następnych wyborach, które odbyły się odpowiednio w 1984 oraz 1986 roku, uzyskała jeszcze lepsze wyniki, zdobywając 72% i 75% poparcia. Po zakończeniu wyborów w 1986 roku, ze względu na stan zdrowia, nie mogła być zaprzysiężona w Izbie Reprezentantów, co wymusiło przeprowadzenie ceremonii w jej własnym domu.
W ostatnich dniach swojego życia, w szpitalu, miała możliwość namaścić swoją następczynię, Nancy Pelosi, która w 2007 roku, a następnie ponownie w 2019 roku, stała się pierwszą kobietą pełniącą funkcję Spikera Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych. Ten gest świadczył o przekazaniu nie tylko władzy, ale również dziedzictwa, które Burton pozostawiła dla przyszłych pokoleń.
Życie prywatne
Sala Burton poznała swojego przyszłego męża, Phillipa Burtona, w 1950 roku, podczas kalifornijskiej konferencji Młodych Demokratów. Ich związek zakończył się małżeństwem w 1953 roku.
Wspólnie wychowywali również córkę Sali, którą miała z poprzedniego małżeństwa, które nie przetrwało i zakończyło się rozwodem. W 1964 roku, po tym jak Phillip został wybrany do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych, para podjęła decyzję o przeprowadzce do Waszyngtonu, gdzie zaczęli nowe życie.
Niestety, Sala zmarła na raka jelita grubego 1 lutego 1987 roku w Waszyngtonie. Po jej śmierci, znalazła spoczynek na San Francisco National Cemetery, który znajduje się w parku Presidio w San Francisco.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Zbigniew Czech (dyplomata) | Chajka Grossman | Jadwiga Berak | Wiktor Arcimowicz | Adam Rayski | Barbara Łękawa | Lech Rutkowski | Marek Citko | Paul von Lilienfeld-Toal | Stanisław Juchnicki | Ryszard Kaczorowski | Erwin Hasbach | Pua Rakowska | Krystyna Łukaszuk | Tadeusz Milewski (społecznik) | Jadwiga Zubrycka | Anna Raduchowska-Brochwicz | Adam Arcimowicz | Janusz Prystrom | Łukasz ProkorymOceń: Sala Burton