Paul von Lilienfeld-Toal

---

Życiorys

Paul Frommhold Ingantius von Lilienfeld-Toal przyszedł na świat 29 stycznia 1829 roku w Białymstoku, w rodzinie rycerskiej z Inflant, mającej korzenie szwedzkie. W młodości uczęszczał do wyznaniowej szkoły reformowanej w Petersburgu, a następnie kontynuował naukę w I Gimnazjum Petersburskim oraz w Liceum Aleksandrowskim. Kiedy miał 20 lat, rozpoczął karierę zawodową, która rozpoczęła się od pracy w ekonomicznym departamencie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

W 1853 roku trafił do guberni estońskiej, gdzie działał jako starszy pomocnik dyrektora kancelarii. Dwa lata później, w 1855 roku, został przeniesiony do Wielkiego Księstwa Finlandii, podejmując obowiązki urzędnika do spraw specjalnych przy generale-gubernatorze hrabim Fiodorze Bergu. W roku 1861 podjął się działalności jako pośrednik mirowy w ujeździe peterhofskim, a w 1864 roku został wybrany na deputowanego do Ziemstwa peterhofskiego, zyskując zaszczytne stanowisko przewodniczącego w tym samym roku.

Od 1866 roku piastował urząd prezesa Zjazdu Sędziów Mirowych oraz honorowego sędziego. W okresie od 5 maja 1867 roku do sierpnia 1868 roku sprawował funkcję wicegubernatora guberni sankt-petersburskiej. W dniu 21 sierpnia/2 września 1868 roku objął stanowisko gubernatora kurlandzkiego, zastępując Johannę von Brevernie, który został mianowany na senatora. W tym samym roku został również honorowym członkiem Kurlandzkiego Towarzystwa dla Badania Literatury i Sztuki.

W 1878 roku awansował do rangi tajnego radcy w III cywilnej tabeli rang. W obszarze jego działań znalazła się rewizja senatora Manaseina, która miała na celu przygotowanie gruntów pod rusyfikację guberni kurlandzkiej i inflanckiej. Nikołaj Manasein, który miał bardzo pozytywne zdanie o umiejętnościach Paula von Lilienfelda-Toala, dostrzegał również jego wsparcie dla Niemców bałtyckich, co utrudniało rozwój kultury łotewskiej. Mimo to, jego praca przyczyniła się do rozwoju infrastruktury komunikacyjnej oraz szkolnictwa gubernialnego.

Po opuszczeniu swojego stanowiska 11 grudnia/23 grudnia 1885 roku, został nominowany na senatora w Senacie Rządzącym, ustępując miejsca Konstantinowi Paszczenko. 16 grudnia 1883 roku uzyskał prawo do oficjalnego posługiwania się nazwiskiem Lilienfeld-Tual, a 19 grudnia 1890 roku został zarejestrowany w matrykułach szlacheckich Kurlandii.

Oprócz pełnienia obowiązków urzędniczych, Paul von Lilienfeld-Toal interesował się również socjologią. Był przeciwnikiem pozytywizmu oraz zwolennikiem koncepcji organicyzmu. W 1896 roku objął stanowisko wiceprezesa Międzynarodowego Instytutu Socjologii, a w roku następnym stał na czele tej organizacji. Zmarł 11 stycznia 1903 roku w Sankt Petersburgu.

W uznaniu za efektywne pełnienie obowiązków w trakcie bombardowania Sveaborga, które miało miejsce podczas wojny krymskiej, otrzymał Order Świętego Stanisława III klasy z mieczami, a także Order Świętego Aleksandra Newskiego.

---

Oceń: Paul von Lilienfeld-Toal

---