Aleksandr Iosifowicz Guriewicz, znany również w formie rosyjskiej jako Алекса́ндр Ио́сифович Гуре́вич, to postać, która wkrótce zyskała rozgłos w historii radzieckiej polityki. Urodził się w 1896 roku w Białymstoku, a jego życie zakończyło się tragicznie 30 października 1937 roku.
Każdy, kto interesuje się dziejami Związku Radzieckiego, z pewnością dostrzega znaczenie Guriewicza jako polityka oraz działacza partyjnego. Jego działalność wpisuje się w kontekst tamtych czasów, gdzie wiele osób stawało się kluczowymi graczami w kształtowaniu nowego systemu politycznego.
W dalszej części artykułu przyjrzymy się bliżej jego życiu, dokonaniom oraz wpływom, jakie wywarł na ówczesną rzeczywistość polityczną.
Życiorys
Urodził się w rodzinie żydowskiej, a jego edukacja rozpoczęła się w 1915 roku, kiedy to zaczął studiować w Moskiewskim Instytucie Komercyjnym. W 1916 roku przystąpił do Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej (bolszewików), a już w następnym roku objął stanowisko sekretarza rejonowego komitetu tej partii. W latach 1918-1927 był członkiem Prezydium KC Związku Metalowców, co otworzyło przed nim wiele drzwi do kariery.
W 1927 roku ukończył studia w Instytucie Gospodarki Narodowej imienia Plechanowa. Następnie, od 19 grudnia 1927 do 26 stycznia 1934, zasiadał w Centralnej Komisji Kontrolnej WKP(b), w tym w jej Prezydium w latach 1930-1932. W 1929 roku objął kierownictwo Grupy Ludowego Komisariatu Inspekcji Robotniczo-Chłopskiej ZSRR.
W okresie od 1930 do 1936 roku pełnił funkcję szefa Głównego Zarządu Przemysłu Metalurgicznego Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej ZSRR oraz Ludowego Komisariatu Przemysłu Ciężkiego ZSRR. Był także członkiem Prezydium Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej ZSRR w latach 1930-1932. Od grudnia 1936 do 1937 roku sprawował obowiązki zastępcy ludowego komisarza przemysłu ciężkiego ZSRR, a także zastępcy przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania przy Radzie Komisarzy Ludowych ZSRR do lipca 1937 roku.
Za swoje zasługi został odznaczony Orderem Lenina 23 marca 1935 roku. Jednak jego kariera oraz życie zakończyły się tragedią. 7 lipca 1937 roku został aresztowany, a 29 października tego samego roku Wojskowe Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR skazało go na śmierć za rzekomą przynależność do terrorystycznej organizacji, w wyniku czego 30 października 1937 roku został rozstrzelany.
Po jego śmierci, 7 maja 1955 roku, został pośmiertnie zrehabilitowany, co potwierdziło jego niewinność oraz uznanie zasług, które wniósł w czasie swojej pracy dla państwa.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Elżbieta Kaufman-Suszko | Chona Bobrowicki | Paweł Szrot | Michał Chyczewski | Janina Duda (1918–2018) | Henryk Linowski | Aleksander Wolski | Łukasz Prokorym | Janusz Prystrom | Adam Arcimowicz | Adam Niemczewski | Stanisław Jarecki (wojewoda) | Dariusz Boguski | Kazimierz Halicki (polityk) | Stanisław Konstanty Gruszczyński | Tomasz Madras | Luba Kowieńska | Bohdan Józef Paszkowski | Mieczysław Rutkowski | Barbara CirukOceń: Aleksandr Guriewicz