Ulica Jana Henryka Dąbrowskiego w Białymstoku

---

Nazwa i historia ulicy

W ciągu wielu lat historia tej ulicy była pełna zmian, które miały wpływ na jej nazwę. Ulica znana była początkowo jako Nowo-Szosowa aż do roku 1919, po czym przekształciła się w Kolejową, a następnie nazywała się Jana Henryka Dąbrowskiego od 1926 roku. W okresie okupacji radzieckiej przyjęła nazwę Czapajewa, a następnie podczas okupacji niemieckiej została przemianowana na Królewiecką. Po zakończeniu II wojny światowej, w 1945 roku, przywrócono jej pierwotną nazwę.

Najstarsze znane wzmianki o tej ulicy sięgają 1884 roku, kiedy to figurowała ona jako Nowo-Szosowa w dokumentach notarialnych. Ważnym wydarzeniem w historii ulicy było oddanie w 1897 roku do użytku wiaduktu znanego jako Żelazny Most, który łączył ulice Nowo-Szosową, Knyszyńską oraz nieoznaczoną wtedy Kolejową. Most ten był kluczowy dla transportu tramwajowego, umożliwiając przewożenie pasażerów z dworca kolejowego do centrum miasta.

Ten elegancko wygięty most był użytkowany przez lokalsów aż do I wojny światowej. Niestety, w nocy z 12 na 13 sierpnia 1915 roku, w trakcie odwrotu rosyjskich wojsk, został on wysadzony, aby nie wpadł w ręce wrogich sił. Po zakończeniu wojny z pomocą funduszy państwowych został odbudowany.

W 1919 roku miała miejsce ważna zmiana, kiedy Białystok został przyłączony do odrodzonej Polski. Nowo powstały komitet miejski zdecydował o zmianie nazwy ulicy na Kolejową, co później przekształciło się w Jana Henryka Dąbrowskiego. To imię upamiętniało uczestnika Insurekcji Kościuszkowskiej oraz dowódcę Legionów Polskich we Włoszech, a najwcześniejszy dokument z tą nazwą pochodzi z roku 1926.

W trakcie II wojny światowej, władze radzieckie zmieniły nazwę na Czapajewa, a administracja niemiecka, po rozpoczęciu agresji na ZSRR, przemianowała ją na Królewiecką (Königsberger). Po wojnie nastąpił powrót do wcześniejszej nazwy sprzed 1940 roku.

Na przełomie lat 80. i 90. XX wieku zrealizowano projekt przebudowy wiaduktu, co pozwoliło na połączenie ulicy Dąbrowskiego z ulicą Jurija Gagarina, dzisiejszą ulicą Solidarności. W ramach tej przebudowy dodano także dwa nowe węzły: jeden z ulicami Poleską i Bohaterów Monte Cassino oraz drugi łączący Knyszyńską z Kolejową.

Otoczenie

Ulica Dąbrowskiego w Białymstoku to miejsce, w którym można dostrzec różnorodność obiektów i budynków, które nie tylko służą mieszkańcom, ale także mają znaczną wartość historyczną. Wzdłuż tej ulicy znajdują się:

• Stacja Paliw Orlen,
• Neorenesansowa kamienica z oficynami z końca XIX wieku, ul. Dąbrowskiego 14,
• Kamienica Pisarów, ul. Dąbrowskiego 20,
• Dom z przełomu XIX i XX wieku, ul. Dąbrowskiego 22,
• Kamienica Machnaczów, ul. Dąbrowskiego 26.

Warto również wspomnieć o nieistniejących już obiektach, takich jak:

• Kamienica przy ul. Dąbrowskiego 12, która została rozebrana w 2013 roku z powodu poszerzenia skrzyżowania na placu Niepodległości.

Każdy z wymienionych budynków ma swoje unikalne cechy, co czyni ulicę Dąbrowskiego interesującym miejscem do odkrywania nie tylko dla mieszkańców, ale także dla turystów odwiedzających Białystok.

---

Oceń: Ulica Jana Henryka Dąbrowskiego w Białymstoku

---