Krzysztof Ławniczak to postać, która ma znaczące miejsce w polskim świecie teatralnym i filmowym. Urodził się 21 września 1960 roku w Białymstoku, co miało wpływ na jego późniejszą karierę aktorską oraz związki z lokalnym środowiskiem artystycznym.
W latach 1979-1980 zadebiutował w Teatrze Dramatycznym w Elblągu, co otworzyło przed nim wiele możliwości. Od roku 1981 jest związany z Teatrem Dramatycznym w Białymstoku, gdzie występował w licznych, znaczących produkcjach.
Jego niezwykle bogaty dorobek artystyczny obejmuje wiele ról, z których każda stanowiła dużą wartość zarówno dla samego aktora, jak i dla widzów. Do najważniejszych kreacji Ławniczaka w Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku można zaliczyć:
- Operetka, reż. Leszek Czarnota, 1988 (Baron Firulet),
- Zapiski Oficera Armii Czerwonej, reż. Andrzej Jakimiec, 1992 (Starszy Lejtnant Zubow),
- Ferdydurke, reż. Andrzej Jakimiec, 1994 (Józio II),
- Iwona księżniczka Burgunda, reż. Waldemar Śmigasiewicz, 1999 (Szambelan),
- Seks, prochy i rock & roll, reż. Magdalena Kłaczyńska, 1999 (monodram),
- Tango, reż. Waldemar Śmigasiewicz, 2001 (Stomil),
- Moralność pani Dulskiej, reż. Waldemar Śmigasiewicz, 2001 (Pan Dulski),
- Niedźwiedź. Oświadczyny, reż. Piotr Kowalewski, 2002 (Grigorij Stiepanowicz Smirnow, Iwan Łomow),
- Sztuka, reż. Piotr Dąbrowski, 2004 (role),
- Mistrz i Małgorzata, reż. Piotr Dąbrowski, 2004 (Mistrz),
- Lot nad kukułczym gniazdem, reż. Julia Wernio, 2008 (Martini),
- Antygona w Nowym Jorku, reż. Zbigniew Lesień, 2008 (Pchełka),
- Świętoszek, reż. Bogdan Michalik (od 2008) (Tartuffe),
- Pinokio, reż. Piotr Dąbrowski, 2009 (Żandarm, Doktór, Dziecko, Dżdżownica),
- Wyspy GUŁag, reż. Piotr Ziniewicz, 2009 (Lew Nikołajewicz Ignatowski),
- Pomysł na morderstwo, reż. Jerzy Bończak, 2009 (Harold),
- Zakłócenia w eterze, reż. Piotr Dąbrowski, 2010 (Sandler),
- Czarnobylska modlitwa, reż. Agnieszka Korytkowska – Mazur, 2012 (Czerwony Partyzant),
- Wariatka z Chaillot, reż. Anna Smolar, 2012 (Szmaciarz),
- Czarnobyl. Last minute, S. Aleksijewicz, reż. Agnieszka Korytkowska-Mazur, 2013 (Czerwony Partyzant),
- Śmierć komiwojażera, A. Miller, reż. Iwo Vedral, 2013 (Willy),
- Rewizor, N. Gogol, reż. Jacek Jabrzyk, 2014 (Ammos Lapkin-Tiapkin – sędzia),
- Dziady III, A. Mickiewicz, reż. Natalia Korczakowska, 2014 (Doktor),
- Romeo i Julia, W. Szekspir, reż. Katarzyna Deszcz, 2016 (Capuletti),
- Filmy / seriale: Zmruż oczy, reż. Andrzej Jakimowski, 2003 (Więcek).
Ławniczak został także doceniony za swoje osiągnięcia artystyczne. Otrzymał tytuł Aktora Sezonu 2003/2004 w plebiscycie publiczności, co podkreśla jego talent oraz zaangażowanie w sztukę. Również w 2014 roku nagrodzono go Nagrodą Marszałka Województwa Podlaskiego za wkład w upowszechnianie kultury.
Przypisy
- Anna Kopeć: Krzysztof Ławniczak – jedyny taki teatralny oficer. e-teatr.pl, 24.02.2017 r. [dostęp 04.06.2017 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Danuta Wróblewska | Tomasz Pilasiewicz | Juliusz Adler | Bogdan Dudko | Bezczel | Ewa Prus | Ewa Madeyska | Sławomir Cywoniuk | Agnieszka Maciąg | Ryszard Doliński | Paweł Oziabło | Henryk Boukołowski | Antoni Węcławski | Wiktor Wołkow | Hanna Skowrońska-Zbrowska | Rosa Raisa | Maciej Szelachowski | Tadeusz Barucki | Piotr Sawicki (fotograf) | Edward KoneckiOceń: Krzysztof Ławniczak