Wiesław Kazanecki


Wiesław Kazanecki, urodzony 10 stycznia 1939 roku w Białymstoku, to postać znacząca w polskiej literaturze. Był on wszechstronnie utalentowanym twórcą, który wyróżniał się jako poeta, prozaik oraz publicysta.

Jego działalność literacka ogarniała różnorodne formy pisarskie, co pokazuje bogactwo jego twórczości. Kazanecki zmarł 1 lutego 1989 roku w Białymstoku, pozostawiając po sobie dorobek, który do dziś inspiruje wielu miłośników literatury.

Życiorys

Wiesław Kazanecki, uznawany za wybitnego poetę, rozpoczął swoją literacką karierę w 1959 roku. Jego twórczość, obejmująca wiersze, opowiadania oraz recenzje, znalazła swoje miejsce w takich pismach jak „Kamenie”, „Kontrasty” oraz „Poezja”. Od 1978 roku pełnił funkcję redaktora w białostockim czasopiśmie „Zdarzenia”, a także pracował jako redaktor w białostockim Oddziale Krajowej Agencji Wydawniczej, gdzie wniósł wiele do rozwoju lokalnej kultury literackiej.

Jest autorem 12 tomów wierszy, które zyskały uznanie wśród krytyków i czytelników. Warto zaznaczyć, że jego pośmiertna spuścizna prozatorska jest obecnie publikowana przez Książnicę Podlaską w Białymstoku, co stanowi ważny krok w zachowaniu jego dorobku dla przyszłych pokoleń.

Czytelnicy i miłośnicy literatury mogą od 1992 roku przyznawać Nagrodę Literacką Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego, która honoruje wybitne osiągnięcia w dziedzinie literatury, podkreślając znaczenie jego twórczości w polskim kanonie literackim.

Wybrane publikacje

Wiesław Kazanecki to twórca, który pozostawił po sobie bogaty dorobek literacki. W ciągu swoich lat działalności opublikował wiele istotnych dzieł, które odzwierciedlają jego wrażliwość oraz podejście do otaczającego świata. Oto niektóre z wybranych publikacji, które z pewnością przyczyniły się do jego rozpoznawalności:

  • Portret z nagonką (1969),
  • Pejzaże sumienne (1974),
  • Cały czas w orszaku (Wydawnictwo Pojezierze, 1978),
  • Stwórca i kat (1982),
  • Śmierć uśmiechu Giocondy (1983),
  • Koniec epoki barbarzyńców (1986 – na prawach rękopisu, 2000),
  • Na powódź i na wiatr (1986).

Po jego śmierci ukazały się

  • List na srebrne wesele (1989),
  • Wiersze ostatnie (1991),
  • Wiersze (1994),
  • Listy Wiesława Kazaneckiego do Wilhelma Przeczka (2000),
  • Oswoić szczura w Berlinie Zachodnim (2001),
  • Przyszedłem powiedzieć ci te wszystkie słowa…,
  • Post scriptum,
  • Strefa ocalenia,
  • Oddział nieżyjących,
  • Notatki nowojorskie.

Oceń: Wiesław Kazanecki

Średnia ocena:4.53 Liczba ocen:19