Jerzy Szandomirski


Jerzy Szandomirski, który przyszedł na świat 27 marca 1926 roku w Białymstoku, to wybitny polski artysta fotografik, znany z unikalnego podejścia do sztuki fotografii. Jego twórczość wzbogaciła polski świat artystyczny na wiele sposobów.

Szandomirski był także zięciem znanego architekta Jana Witkiewicza Koszczyca, co podkreśla jego związki z innymi kreatywnymi umysłami oraz wpływ architektury na jego sztukę.

Artysta zmarł 4 marca 2008 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek fotograficzny, który nadal inspiruje wielu miłośników sztuki.

Życiorys

Właśnie w czasie II wojny światowej Jerzy Szandomirski był aktywnie zaangażowany w działalność Armii Krajowej, biorąc udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie, podjął pracę w Naczelnej Dyrekcji Muzeów i Ochrony Zabytków, gdzie pełnił funkcję laboranta. Od roku 1951 związał się z nowo utworzonym Przedsiębiorstwem Państwowym-Pracownie Konserwacji Zabytków (PP PKZ), gdzie dokumentował procesy konserwacji i inwentaryzacji zabytków za pomocą fotografii.

W 1964 roku ukończył technikum fotograficzne oraz zdobył awans na stanowisko starszego fotografa. Równocześnie z Wacławem Górskim rozpoczął inwentaryzację fotograficzną budownictwa drewnianego w regionie Rzeszowa. Efektem jego pracy była wystawa zdjęć, która miała miejsce w Rzeszowie w 1967 roku.

Jerzy Szandomirski był autorem licznych monografii fotograficznych dotyczących takich miejsc jak Kalwaria Zebrzydowska, Pelplin, Toruń, a także inwentaryzacji zabytków w Gdańsku i Wrocławiu. W 1975 roku, wspólnie z Wacławem Górskim, podjął się inwentaryzacji fotograficznej Kanału Augustowskiego. Od 1977 roku pełnił rolę kierownika pracowni fotograficznej oraz archiwum fotograficznego Oddziału Warszawskiego PP PKZ, a także był głównym specjalistą odpowiedzialnym za dokumentację fotograficzną prac konserwatorskich.

Był organizatorem prac dokumentacyjnych w trakcie odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie, a także przeprowadził inwentaryzację fotograficzną zabytków na Białostocczyźnie. Uczestniczył również w pracach eksportowych PP PKZ, które miały miejsce między innymi w Moskwie, Tallinnie, Rydze i Wilnie. W 1987 roku zorganizowano wystawę jego prac fotograficznych.

Po przejściu na emeryturę, Jerzy Szandomirski kontynuował swoją działalność, przeprowadzając kontrolę nad pracowniami fotograficznymi PP PKZ, a także zajmując się dokumentacją osiągnięć architektonicznych swojego teścia, Jana Witkiewicza Koszczyca. Efekty tego ostatniego przedsięwzięcia zaprezentował podczas wystawy zatytułowanej „1 architekt, 1 fotograf”, która miała miejsce w Łazienkach Królewskich w Warszawie w dniach 4–29 lutego 2008 roku.

Syn Jerzego Szandomirskiego, Andrzej Szandomirski, również kontynuuje tradycje rodzinne jako fotograf, związany z wydawnictwem “Murator”. Jerzy Szandomirski został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 213-1-24).

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: Jan Witkiewicz, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 08.06.2020 r.]
  2. Informacje o wydawnictwie ”Murator” na stronie gamber.pnet.ws. [dostęp 16.03.2008 r.]

Oceń: Jerzy Szandomirski

Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:10