Henryk Antczak (siatkarz)


Henryk Antczak, urodzony 3 czerwca 1921 roku w Białymstoku, to postać, która na stałe zapisała się w historii polskiego sportu. W dniu 4 czerwca 1985 roku zmarł, pozostawiając po sobie dziedzictwo zarówno jako znakomity siatkarz, jak i trener, który wpłynął na rozwój dyscypliny w Polsce.

Był wielokrotnym mistrzem kraju oraz reprezentantem Polski, co potwierdza jego dokonania na parkiecie, ale również jego zaangażowanie w działalność sportową na poziomie lokalnym. Henryk Antczak grał w klubach we Wrocławiu, a jego kariera zawodnicza była dla wielu młodych sportowców inspiracją do rozwijania swoich pasji w siatkówce.

Po zakończeniu kariery sportowej, związał się z Akademią Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, gdzie dzielił się swoimi doświadczeniami oraz wiedzą z kolejnymi pokoleniami adeptów siatkówki.

Kariera sportowa

Henryk Antczak był wyróżniającym się zawodnikiem siatkówki, który reprezentował barwy AZS Wrocław. W jego dorobku znajdują się między innymi dwa złote medale zdobyte w mistrzostwach Polski w latach 1948 i 1950, a także srebrny medal w roku 1949. Po zakończeniu przygody z AZS Wrocław, Antczak dołączył do Gwardii Wrocław, gdzie osiągnął sukcesy na poziomie krajowym, zdobywając wicemistrzostwo w latach 1952, 1954 i 1955 oraz brązowy medal w 1953 i 1956 roku.

W swoim okresie gry w reprezentacji Polski, który trwał od 1948 do 1957 roku, Henryk Antczak wystąpił 48 razy w różnych zawodach międzynarodowych. Niezwykle ważnym momentem w jego karierze był debiut, który miał miejsce 28 lutego 1948 roku, kiedy to zagrał w pierwszym w historii meczu polskiej reprezentacji, stając naprzeciw drużyny Czechosłowacji. W ciągu swojej kariery brał również udział w I mistrzostwach świata w 1949 roku, gdzie Polska zajęła 5. miejsce, oraz w II mistrzostwach świata w 1952 roku, kończąc zmagania na 7. pozycji. Dodatkowo, swoją obecnością zaszczycił również mistrzostwa Europy w 1950 roku, kończąc je na 6. miejscu.

Po 1952 roku jego częstotliwość występów w narodowej kadrze zmniejszyła się. Ostatni raz miał okazję zagrać 21 września 1957 roku w meczu z Węgrami, który był specyficzny, gdyż reprezentacja Polski była wówczas reprezentowana przez zawodników z Wrocławia. Na początku 1952 roku Antczak otrzymał zaszczytny tytuł mistrza sportu.

Oprócz siatkówki, Henryk Antczak miał także sukcesy w lekkoatletyce, gdzie w 1946 roku zajął 4. miejsce w dziesięcioboju podczas Mistrzostw Polski.

Kariera dydaktyczna

W 1947 roku Henryk Antczak otrzymał indeks nr 1 na Studium Wychowania Fizycznego, które wówczas było częścią Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej. Ukończył je z pierwszym rocznikiem absolwentów w 1949 roku, co było znaczącym osiągnięciem w jego karierze. Od 1955 roku pełnił funkcję adiunkta w Zakładzie Gier Sportowych Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, a swoje umiejętności oraz wiedzę przekazywał młodszym pokoleniom studentów.

W latach 1976–1985 prowadził Zakład Turystyki i Rekreacji w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Jego wkład w rozwój tego obszaru edukacji fizycznej oraz sportowej był niezwykle wartościowy dla przyszłych pokoleń specjalistów.

Po zakończeniu swojej kariery dydaktycznej, Henryk Antczak odszedł z życia wrocławskiej akademii. Jego pamięć pozostanie żywa, a sam nauczyciel został pochowany na Cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu, miejscu, gdzie można uczcić jego osiągnięcia i wpływ na rozwój sportu w Polsce.

Przypisy

  1. Henryk Antczak - dane o grobie [online], mogily.pl [dostęp 24.10.2023 r.]
  2. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920–2007. Konkurencje męskie. Szczecin - Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008.
  3. Nowi mistrzowie sportu. „Nowiny Rzeszowskie-Nowiny Sportowe”, s. 1, Nr 2 z 07.01.1952 r.

Oceń: Henryk Antczak (siatkarz)

Średnia ocena:4.7 Liczba ocen:18