Adolf Bem, znany również jako Adolf Böhm, to postać, której osiągnięcia odcisnęły trwały ślad w historii inżynierii komunikacji. Urodził się 29 września 1847 roku w Białymstoku, a jego życie zakończyło się 4 października 1890 roku w Petersburgu, gdzie spędził wiele lat swojej kariery zawodowej.
Był on nie tylko inżynierem komunikacyjnym, lecz także teoretykiem kolejnictwa, którego prace miały znaczący wpływ na rozwój tego sektora w Rosji. Jego wkład w te dziedziny stanowi przykład niezwykłego połączenia pasji do technologii z zaawansowaną wiedzą inżynieryjną.
Życiorys
Ukończył gimnazjum w Białymstoku w 1865 roku. W latach 1863-1864 uczęszczał na zajęcia dotyczące techniki, mechaniki oraz rysunku technicznego w wyższej szkole realnej w tym samym mieście. Po ukończeniu nauki zdecydował się na podjęcie studiów w Instytucie Technologicznym w Petersburgu, jednak już w 1866 roku przeniósł się do Instytutu Inżynierów Komunikacji w Petersburgu, który ukończył w 1871 roku.
W okresie nauki pracował na kolei Petersburg-Warszawa oraz przy budowie kolei Moskwa-Jarosław. W latach 1871-1874 był zatrudniony na Kolei Bałtyckiej, gdzie początkowo pełnił funkcję naczelnika stacji w Narwie, a następnie technika w dziale toru i naprawy budynków. Od 1872 roku działał jako majster prefabrykatów oraz zastępca kierownika głównych warsztatów w Rewlu, natomiast w 1873 roku objął stanowisko kierownika lokomotywowni i warsztatów Kolei Bałtyckiej w Petersburgu.
W okresie 1874-1880 był naczelnikiem taboru i służby trakcyjnej na kolei Morszańsko-Syzrańskiej. W latach 1875-1878, współpracując z inżynierem Wacławem Łopuszyńskim, jako pierwszy przeprowadził testy trakcyjne oraz cieplne lokomotyw parowych. Następnie, od 1880 do 1889 roku, zajmował się pracą jako naczelnik taboru i służby trakcyjnej na kolei charkowsko-nikolajowskiej. Po owych latach przeszedł na emeryturę w 1889 roku. Był autorem licznych opracowań dotyczących taboru i trakcji w kolejnictwie. Ostatecznie spoczął na wołkowskim cmentarzu luterańskim w Petersburgu.
Prace Adolfa Bema
- Разсчет, разбивка и укладка стрелок, Санкт-Петербург 1872 (1879),
- Контрольный аппарат Христмана, „Журнал Министерства путей сообщения” 1873,
- О прочности вагонных осей, „Вестник железных дорог и пароходства” 1873,
- Организация и администрация службы тяги и ремонт подвижнаго состава на ж. дорогах, „Инженерныe Записки” 1877,
- Замѣтки о величшт состава поѣз-довъ при различным услшяхъа, „Журнал! Мвнистерства Путей Сообщенияй” 1882,
- Вспомогательный кассы для ра-бочых» желпфіодорожныхъ мастерских, „Журнал! Мвнистерства Путей Сообщенияй” 1882,
- Руководство службы паровозного машиниста, Санкт-Петербург 1887.
Rodzina
Adolf Bem pochodził z rodziny o niemieckich korzeniach, co miało istotny wpływ na jego tożsamość kulturową. Jego pradziadek, Philip, osiedlił się na terenie Rosji, przybywając z Prus, co ilustruje tradycje migracyjne tej rodziny. Jego ojciec, Karol, urodzony w 1822 roku i zmarły w 1856 roku, był notabilnym ziemianinem oraz urzędnikiem w rosyjskiej administracji w guberni grodzieńskiej.
Matką Adolfa była Polka, Joanna z Krężelewskich, co dodaje głębszego kontekstu do jego dziedzictwa. Ta mieszana kultura z pewnością wpłynęła na jego późniejsze życie i podejście do rzeczywistości w XIX wieku.
Przypisy
- Tomasz Jakubec, Inż. Wacław Łopuszyński – Życiorys zawodowy, "Życie i Technika", 03.07.2017 r.
- Janusz Jankowski, Leningradskij ordiena Lenina Institut inżenierow żeleznodorożnogo transporta imieni akadiemika W. N. Obrazcowa 1809—1959. Wsiesojuznoje izdatielsko-poligraficzeskoje objedinienije Ministierstwa putiej soobszczenija, Moskwa 1960, [recenzja] – "Kwartalnik Historii Nauki i Techniki" t. 8, z. 2, 1963 r. s.291-294
- Бем Адольф Карлович, Русский Биографический Словарь.
- Житков С.М. Биографии инженеров путей сообщения. Вып. II. Санкт-Петербург 1893, C. 7-10.
- Karol Bem, M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego.
- Бем Адольф Карлович ((1847-1890), Белорусские имена в истории.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Justyna Moniuszko | Jerzy Kruszewski (elektronik) | Andrzej Sikorski (inżynier) | Stefan Bernadzikiewicz | Antoni Kozłowski (inżynier) | Jacek Naruniec | Aleksander Stryjeński | Wiesława Łanecka-Makaruk | Teresa Abramowicz-Gerigk | Jerzy UścinowiczOceń: Adolf Bem