Stadion „Zwierzyniec” w Białymstoku

---

Historia

W 1924 roku, na skutek inicjatywy władz miejskich, w tym prezydenta Bolesława Szymańskiego, podjęto decyzję o powstaniu stadionu miejskiego. Wybór padł na malowniczy Park Zwierzyniecki, który usytuowany był w pobliżu istniejącego już boiska przynależącego do 61 Włodzimierskiego Pułku Piechoty. Projekt stadionu przygotował inżynier Życiński, który zaplanował kompleksową infrastrukturę, obejmującą stadion, korty tenisowe, pole golfowe oraz różne inne obiekty sportowe. Budowa była wspierana z funduszy robót publicznych oraz poprzez publiczną zbiórkę wśród mieszkańców, co ukazuje ogromne zaangażowanie społeczności lokalnej.

Stadion został ukończony w lipcu 1926 roku, a oficjalne otwarcie miało miejsce 5 września tego samego roku. Na kompleks składała się płyta boiska oraz bieżnia lekkoatletyczna, co świadczyło o nowoczesności obiektu.

Rok 1927 przyniósł rozpoczęcie budowy drewnianych trybun, które wzbogaciły stadion o zadaszenie. Miejsce to stało się nową areną dla rozgrywek piłkarskich oraz zawodów lekkoatletycznych. Wówczas zarządcą obiektu był 42 Pułk Piechoty, a swoje spotkania rozgrywały tu drużyny, takie jak WKS 42 Pułku Piechoty (przemianowane na Jagiellonię Białystok w 1932 roku), ŻKS Białystok (Żydowski Klub Sportowy) oraz inne lokalne drużyny. Stadion był także areną dla wieców i uroczystości miejskich, co podkreślało jego społeczną wagę.

Zaledwie osiem lat po inauguracyjnym otwarciu, w 1934 roku, podjęto decyzję o gruntownej przebudowie stadionu. Zły stan techniczny boiska oraz drewnianych trybun skłonił władze do działania. Tu po raz kolejny duży wkład w projekt miał Mikołaj Kawelin, który zajął się finansowaniem przedsięwzięcia. Po przebudowie obiekt zyskał nową krytą trybunę mieszczącą 600 osób oraz zaplecze dla 100 zawodników, a także nowoczesne udogodnienia sanitarne, czego brak był dotychczasowym problemem. Projekt został zrealizowany przez inż. Jarosława Giryna.

W 1935 roku stadion był gospodarzem lekkoatletycznych Mistrzostw Polski mężczyzn, a w 1938 roku przy stadionie powstała wieża spadochronowa, która niestety została zniszczona podczas II wojny światowej. W czasie konfliktu zbrojnego obiekt był użytkowany przez okupantów – najpierw przez radzieckich, którzy w latach 1939-1941 organizowali w Białymstoku Mistrzostwa Białorusi Zachodniej, a później przez niemieckich żołnierzy.

Po wojnie miasto zaczęło na nowo ożywiać swoje życie sportowe. Odrodziły się kluby sportowe, m.in. BKS Jagiellonia Białystok, która zmieniła później nazwę na Budowlani Białystok oraz pojawiły się nowe kluby, takie jak Włókniarz Białystok czy Gwardia Białystok, które aktywnie korzystały ze stadionu w Zwierzyńcu.

W 1947 roku stadion przeszedł modernizację, stając się jedyną areną sportową w Białymstoku w latach powojennych. Pomimo że nie planowano przekształcenia go w główną arenę sportową miasta, to jego kameralność stała się jego atutem. Do 1957 roku obiekt należał do Zrzeszenia Sportowego Sparta (wcześniej Ogniwo), a po połączeniu Sparty z Jagiellonią został włączony do jej zasobów. Kilka lat później przeszedł komunalizację i jest używany jako stadion miejski do dzisiaj.

Wieża spadochronowa, która została zbudowana w 1952 roku, przetrwała do 1963 roku, kiedy to została rozebrana. W następnych latach kluby sportowe zaczęły tworzyć własne obiekty sportowe; w 1962 roku powstał stadion im. J. Kusocińskiego dla Jagiellonii, a także stadion Włókniarza. W 1971 roku zrealizowano największy projekt – stadion Gwardii Białystok. W miarę upływu lat „Zwierzyniecki” przekształcił się w obiekt lekkoatletyczny, a w latach 1950–1980 trenowały tu kluby lekkoatletyczne, takie jak AZS w 1957 roku, Juvenia Białystok, Klub Uczelniany Wyższej Szkoły Inżynieryjnej, a także Klub Uczelniany Filii Uniwersytetu Warszawskiego oraz zawodnicy Podlasia Białystok.

Stadion przeszedł wiele remontów i modernizacji, w tym dobudowę hotelu znanego jako „Hotel Zwierzyniecki”, dzisiaj nazywanego „Hotelem BOSiR”. W 1981 roku wprowadzono nowoczesny tartan typu Regupol, który służył do 1998 roku, kiedy to wymieniono go na typ Polytan, który pozostaje do dziś. Rok 1998 przyniósł kolejną gruntowną modernizację, podczas której zmodernizowano trybuny, teraz kryte, oraz zaplecze sportowe, a także stworzono nową tartanową bieżnię i boisko treningowe.

Ostatnia duża modernizacja miała miejsce w 2011 roku, kiedy to przeprowadzono remont trybun, a także zaplecza sportowego oraz socjalno-magazynowego. W 2016 roku, w ramach przygotowań do Mistrzostw Polski w 2017 roku, zrealizowano modernizację bieżni, w której zastosowano najwyższej klasy prefabrykowaną wykładzinę kauczukową o powieszchni 8 tys. m². Dodatkowo stworzone zostały nowe stanowiska do rzutu młotem, pchnięcia kulą, skocznia w dal oraz rów z wodą. Całkowity koszt modernizacji stadionu wyniósł około 3 mln 260 tys. zł.

Dane techniczne stadionu

Stadion „Zwierzyniec” w Białymstoku to obiekt sportowy o wysokiej klasie A, który zapewnia doskonałe warunki do uprawiania różnych dyscyplin lekkoatletycznych.

Na stadionie znajduje się 8-torowa bieżnia, co umożliwia organizację zawodów na najwyższym poziomie. W obiekcie znajduje się również kryta trybuna zdolna pomieścić 750 widzów, co sprawia, że całkowita pojemność stadionu to 1500 miejsc.

Nieodłącznym elementem tego obiektu sportowego jest także zaplecze dla zawodników, które obejmuje bieżnię treningową ulokowaną pod trybunami. Ponadto, w jego ramach dostępne jest boisko treningowe, które wyposażone jest w rzutnie oraz skocznie, wraz z 4-torową bieżnią tartanową umożliwiającą szlifowanie umiejętności przez sportowców.

---

Oceń: Stadion „Zwierzyniec” w Białymstoku

---