Zygmunt Fiedorczuk, urodzony 26 maja 1925 roku w Białymstoku, a zmarły 30 marca 1997 roku w Łodzi, był wybitnym polskim lekarzem oraz specjalistą z dziedziny medycyny sądowej i toksykologii.
Uzyskał dyplom lekarski w 1952 roku na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Łódzkiego. W 1963 roku obronił pracę doktorską, której tematem były zmiany jelit związane z zatruciem alkoholem metylowym, natomiast w 1970 roku uzyskał habilitację na podstawie rozprawy dotyczącej wchłaniania magnezu w przewodzie pokarmowym królików po podaniu hipertonicznych roztworów siarczanu magnezowego.
W 1982 roku przyznano mu tytuł profesora nadzwyczajnego. Fiedorczuk był związany z Katedrą i Zakładem Medycyny Sądowej w Łodzi od 1951 roku, pełniąc rolę kierownika tej jednostki w latach 1967-1990.
Jako autor kilkudziesięciu prac naukowych, był nie tylko czołowym ekspertem w dziedzinie toksykologii, ale też wieloletnim specjalistą wojewódzkim ds. medycyny sądowej w Łodzi oraz uznawanym biegłym sądowym i nauczycielem akademickim.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Lipman Halpern | Jolanta Małyszko | Marcin Jóźwik | Janina Moniuszko-Jakoniuk | Lazar Remen | Wiktor Łaszewicz | Tadeusz Łapiński (lekarz) | Wojciech Naumnik | Barbara Mroczko | Sławomir Wojtulewski | Beata Naumnik | Seweryn Wiechowski | Albert Sabin | Feliks Zamenhof | Iwona Grabska-LiberekOceń: Zygmunt Fiedorczuk